Habitata eraikitzeko modu berri hau funtsezkoa da gaur egun, batez ere iraunkortasun eta bizi-kalitatearen erronkak kontuan hartuta. Jarraian, aurkeztutako ekarpenak egituratzeko ildo tematikoak azaltzen ditugu:
Mugikortasun iraunkorra
Mugikortasun iraunkorra funtsezko alderdia da ingurumena errespetatzen duten hiri-ingurune inklusiboak diseinatzeko. Ingurumena errespetatzen duten garraio publikoko sistema irisgarrien plangintzan komunitatea integratuko duten ikuspegi parte-hartzaileak aztertu nahi dira. Horrek inplikatutako gizarte-talde guztien beharrak eta kezkak kontuan hartzea eskatzen du.
Gainera, funtsezkoa da tokiko agintarien, enpresen eta herritarren arteko lankidetzak mugikortasun iraunkorreko konponbideak arrakastaz ezartzea ekarri duten kasuak aztertzea. Kontuan hartu beharreko beste alderdi bat da hainbat gizarte-talde sartzea garraio-sistemen diseinuan. Komunitatearen parte-hartze aktiboak ekitateari eta irisgarritasunari dagokienez onurak nola eragin ditzakeen identifikatzea funtsezkoa da mugikortasun-irtenbideek pertsona guztien beharrei erantzungo dietela bermatzeko.
Laburbilduz, garraio publikoko sistemen partaidetza-plangintza lehentasunezko ikerketa- eta ekintza-arloa da mugikortasun iraunkorraren eremuan, eta elkarlaneko ikuspegia behar dute, komunitatearen premietan oinarrituta.
– Oinezko eta txirrindularientzako garraio publikoko sistemen edota azpiegituren plangintza parte-hartzailea.
– Aplikazio mugikorrak garatzea, ibilbide jasangarriak planifikatzeko eta horien jarraipena egiteko.
– Tokiko komunitateen eta agintarien arteko lankidetza, eremu periferikoetan garraio publikorako sarbidea hobetzeko eta mugikortasun aktiboa sustatzeko.
– Mugikortasun iraunkorrari buruzko hezkuntza- eta sentsibilizazio-programak elkarrekin sortzea eskola eta komunitateetan
– Hiri-eremuetan emisio txikiko eremuak ezartzea, gobernuaren eta herritarren arteko lankidetzaren bidez eta/edo mugikortasun partekatuko estrategiak garatuz, garraio-enpresekin lankidetzan.
Azpiegitura berdea
Hiriguneetan berdeguneak integratzea funtsezkoa da jasangarritasuna sustatzeko eta bertan bizi direnen bizi-kalitatea hobetzeko. Komunitatearen beharrak kontuan hartuta, ikuspegi parte-hartzaileak sartzeak bermatu egiten du komunitatearen onarpena eta erabilera eraginkorra. Kosorkuntzak, egoiliarren, udal-agintarien, hirigileen eta paisajisten arteko lankidetza behar du, eremu berde irisgarriak eta funtzionalak planifikatu eta diseinatzeko.
Kosorkuntzak hiri-espazioak elementu naturalen bidez biziberritu dituen kasu arrakastatsuak aztertuz lankidetza horrek eraikitako ingurunea modu positiboan eralda dezakeela ulertzea ahalbidetzen du. Komunitatearen parte-hartze aktiboak hiri-ingurunea hobetu dezake, aisialdia, biodibertsitatea eta naturarekiko lotura sustatuz, bai hiri-mailan, bai eraikuntza-mailan.
Azpiegitura berdeak sortzeko eta mantentzeko herritarren parte-hartzeak komunitate-sentipena eta naturarekiko lotura nola indartzen dituen ikertzea. Egoiliarren eta udal-agintarien lankidetzak biodibertsitatea eta ingurumen-osasuna sustatzen ditu berdeguneen kontserbazioan, eta herritarren harrotasuna eta komunitate-sentipena sustatzen ditu.
Laburbilduz, hiriguneetan berdeguneak integratzea, elementu naturalak elkarrekin sortuz espazioak biziberritzea eta herritarrek azpiegitura berdeetan parte hartzea ezinbestekoak dira hiri jasangarri eta bizigarrietarako, hiri- eta eraikuntza-eskala kontuan hartuta.
– Elkarlanean diseinatzea biodibertsitatea eta ongizate komunitarioa sustatzen duten, elementu naturalak integratzen dituzten eta bizimodu aktibo eta osasungarriak sustatzen dituzten eraikuntza-inguruneko parkeak edo espazio libreak.
– Herritarren parte hartzea baratze komunitarioak eta hiri-lorategiak planifikatzen eta sortzen; bai espazio publikoan, bai eraikinetan, eta hiri-nekazaritza eta tokiko elikagaien ekoizpena sustatzea, egoiliarren eta udal-agintarien kosorkuntza-ekimenen bidez.
– Korridore berdeak garatzea, tokiko agintarien, gobernuz kanpoko erakundeen eta tokiko egoiliarren arteko lankidetzaren bidez, eta/edo haien kudeaketa parte-hartzailea sustatzea, tokiko egoiliarrak haien kontserbazioan eta kontserbazioan inplikatuko dituztenak.
– Kosorkuntzak azpiegitura berdeak integratuz espazio degradatuak birgaitzea eragin duen arrakasta-kasuak aztertzea, gizarte-elkarreragina eta pertenentzia-zentzua sustatuz.
– Parte hartze komunitarioa hiri-basoberritzeko proiektuetan, airearen kalitatea hobetzeko eta klima-aldaketa arintzeko.
Ekonomia zirkularra
Hiri-inguruneetan eta eraikinen eraikuntzan hondakinak kudeatzeko eta kontsumo arduratsuko praktikak sustatzeko elkarlaneko ikuspegiak aztertzea funtsezkoa da egungo ingurumen-erronkei aurre egiteko.
Eragile desberdinen arteko lankidetzak hiri-eremuan eta eraikuntzarenean ekonomia zirkularreko proiektuak inplementatzera eraman duten kasuak aztertzea; hala nola, eraikuntzako materialen berrerabilera, ekonomia partekatuaren sustapena, energia-eraginkortasuneko teknologien integrazioa eta energia-komunitateen sorrera, estrategia eraginkorren ikuspuntu baliotsuak emanez.
komunitate iraunkor eta erresilienteagoak garatzeko funtsezkoa da ekonomia zirkularreko ekimenetan eta energia-komunitateetan parte-hartzeak hiri-inguruneetan eta eraikinetan solidaritatea, lankidetza eta ingurumen-erantzukizuna nola susta ditzakeen identifikatzea.
– Hondakinak kudeatzeko lankidetza-estrategiak hiri- eta eraikuntza-inguruneetan.
– Arrakasta kasuak hiri-eraikuntzan eta eraikuntzan ekonomia zirkularreko proiektuak inplementatzean.
– Herritarren parte-hartzeak kontsumo arduratsuko praktiken sustapenean duen eragina.
– Ekonomia zirkularreko ekimenetan herritarren parte-hartzeak bultzatutako elkartasun- eta lankidetza-balioak.
– Egoiliarren, agintarien eta enpresen arteko lankidetza-esperientziak hiri-inguruneetako baliabideen kudeaketa jasangarrian.
Gizarte-berrikuntza
Hiri-plangintzan desberdintasun sozialei heltzeko, komunitate guztien beharrak kontuan hartzen dituzten ikuspegi parte-hartzaileak behar dira. Horrek esan nahi du hainbat gizarte-talde inplikatuko direla erabakiak hartzeko prozesuan, eta hiri-ingurune ekitatibo eta irisgarriak sortzeko ahots guztiak entzutea bermatuko dela.
Horretarako, hainbat sektoreren arteko lankidetza arrakastatsuak aztertzera gonbidatzen da, kosorkuntzak hiri eta ingurune bidezkoagoak eraikitzera nola eraman dezakeen erakusten baitu. Elkarrekin lan egitean, tokiko gobernuetatik hasi eta erakunde komunitarioetara eta sektore pribatura, irtenbide inklusiboak ezar daitezke, desberdintasunei heltzeko eta hiri-sarean aniztasuna sustatzeko.
Herritarren parte-hartzeak hiri-garapenarekin eta eraikuntzarekin lotutako erabakiak hartzean duen eragina ikertzea funtsezkoa da gizarte-kohesioa eta ahalduntze komunitarioa nola indartu ulertzeko. Bereziki, emakumeen eta nesken ahalduntzean jarri behar da arreta, haien ikuspegiak eta beharrak diseinuan aintzat hartuko direla ziurtatuz.
Laburbilduz, habitata elkarrekin sortzeak irtenbide bidezko eta iraunkorrak eskaintzen ditu, komunitateak hiri-erabakiak hartzeko parte-hartze aktiboaren bitartez. Inklusioa eta aniztasuna sustatzean, hiri erresilienteagoak eta bizigarriagoak eraiki daitezke, bertan bizi diren pertsona guztien mesederako.
– Komunitatearen parte-hartzea etxebizitza eskuragarriak, inklusiboak eta irisgarriak eraikitzeko proiektuen diseinuan, gizarte-integrazioa eta kohesio komunitarioa sustatzeko.
– Hiriguneetan kalitatezko etxebizitzetarako eta oinarrizko zerbitzuetarako sarbide zuzena bermatzeko ekintzak elkarrekin diseinatzea, premien eta gaitasunen aniztasuna kontuan hartuta.
– Bereizketa sozioespaziala murriztea bizitegi-garapenetan, hiri-plangintza inklusiboko eta diseinuko estrategien bidez.
– Garapen ekonomiko inklusiboa egoitza-inguruneetan, enplegua eta aukera ekonomikoak sortzea sustatuz egoiliar guztientzat.
– Etxebizitza inklusiboko politikak monitorizatzea eta ebaluatzea, eraikuntza- eta komunitate-mailan bidezko emaitzak bermatzeko.
